تأثیر استفاده از داروی بیهوشی پروپوفول بر روند التیام زخم‌های جلدی در موش صحرایی

زمینه و هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات بیهوشی با پروپوفول بر روندترمیم زخم‌های جلدی، با توجه به خواص غیر بیهوشی آن بوده است. مواد و روش‌ها: تعداد 36 سر موش صحرایی ماده بالغ به‌طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. در گروه 1 بیهوشی با ترکیب پروپوفول (60 mg/kg) و کتامین (40 mg/kg)؛ در گروه 2 بیهوشی با کتامین (50 mg/kg) و در گروه 3 بیهوشی با پروپوفول (100mg/kg) به‌صورت داخل پریتونیومی (IP) انجام شد. به‌منظور ایجاد زخم، پوست ناحیه پشت گردن حیوانات به ابعاد 5/1 × 5/1 سانتیمتر به‌طور تمام ضخامت برداشته شد. وضعیت ظاهری زخم‌ها روزانه بررسی و اندازه زخم توسط نرم‌افزار Digimizer محاسبه گردید. نمونه‌های پوستی 1×1 سانتیمتر جهت ارزیابی هیستوپاتولوژی و اندازه‌گیری میزان هیدروکسی پرولین در روز 21 پس از ایجاد زخم و متعاقب معدوم‌سازی انسانی تهیه شد. نتایج: ازنظر اندازه زخم و میزان هیدروکسی پرولین تفاوت معنی‌داری بین گروه پروپوفول با گروه‌های کتامین و کتامین+پروپوفول وجود نداشت. در مطالعه هیستوپاتولوژی ازنظر محتوای فیبروبلاست و میزان خون­رسانی تفاوت معنی‌داری بین گروه‌های مذکور مشاهده نشد، اما ازلحاظ میزان نفوذ سلول‌های التهابی گروه کتامین، محتوای کلاژن گروه پروپوفول و کتامین+پروپوفول و میزان بازسازی بافت اپیتلیوم گروه پروپوفول افزایش معنی‌داری نسبت به سایر گروه‌ها داشتند. نتیجه‌گیری: استفاده از پروپوفول جهت بیهوشی تأثیر منفی بر روندترمیم زخم‌های جلدی در رت در مقایسه با کتامین ندارد، اما بررسی تأثیر مثبت آن نیاز به مطالعات بیشتری دارد.